FARKINDALIK ve ŞEFKAT

Yaşamda olanlara bir kameranın objektifinden bakarak, her an içinde mercekle NETLİK ayarı yaparız. An içine merceği odaklar, dikkati pür dikkat ona yönlendirir ve olan ne ise onu daha net görebilmenin verdiği keyfi yaşama şansı buluruz. Tabii ki dikkati yönlendirdiğimiz her şey illa keyif vermek durumunda değildir. Keyiften kast ettiğimiz illa hoşa giden şeyler değildir. Yani bu görüş ile hoş deneyim peşinde değilizdir. Burada keyif GERÇEĞİ görebilmenin keyfidir. Gerçek kimi zaman acı, ekşi, kimi zaman tatlı – tuzlu olabilir. Keyif dediğimiz tadı ne olursa olsun GERÇEĞİ görmenin, ona yüzünü dönmenin ve acıyla olan ilişkinden doğan ıstırabı anlama, sonlandırma kapasitenin her daim seninle olduğunu HATIRLAMAKTIR.

Günümüzde hepimizin farkındalığı uyanmış halde, uyurgezerlikten uyanıklığa ciddi bir geçiş yaptık. Yaşamın içinden geçerken uyumu kaybettiğimiz, zorlandığımız her şeyi daha bir farkındayız. Ancak ehil şekilde farkındalıkla ilişkimizi görmezden gelirsek hem kendimize, hem çevremize, hem de yaşama suçlayan, yargılayan, etiketleyen, varsayan bir çerçeveden yani oldukça zorlayan, stres yaratan, tüketen bir noktadan bakabiliriz.

Mindfulness zihnin ve kalbin mevcudiyetidir. Bir kuşun iki kanadı gibidirler. Şefkatten yoksun bir farkındalık tam istediğimiz desteği sunamaz. Entelektüel, sadece zihin odaklı, pratik ve şefkatten yoksun farkındalık zehirli oklarını atarak acı diye tanıdıklarımızın ıstıraba dönüşmesine vesile olabilir. Bu nedenle de farkındalık denizinde şefkatle yüzmek çok değerlidir. 

FARKINDALIK VE ŞEFKAT

Farkındalık ve Şefkat bir kuşun iki kanadıdır. Biri dikkat kesilmeyi ifade ederken diğeri dikkatin olmazsa olmaz niteliklerini sunar.

Kuşun gökyüzüne sağlıkla süzülebilmesi için iki kanadına ihtiyacı olduğu gibi farkındalığın sağladığı bilgeliğin yaşamımıza olumlu yansıması için şefkate ihtiyacımız var. Şefkatten yoksun bilgelik yani farkındalık bize acının oklarını yargı, suçlama, eleştirel bakış, negatifi görme eğilimi, hoşnutsuzluk olarak atabilir ki bu; bugünün dünyasında yaşadığımız anksiyete, panik atak, depresyon, genel mutsuzluk – tatminsizlik hali, artan kaygı – endişe durumları gibi rahatsızlıkların önünü açar. 

Farkındalıkla el ele vermiş Şefkat; bize acı veren şeyleri görme, kaynağını anlama, giderme, tekrarlamasını önleme fırsatı sunar. Bu da her birimizin özgür ve özgün bir yaşam yaşama kapısını aralar. 

Şefkatli Farkındalık bize bilgeliği aşılar, niyetimiz olan şeyleri daha net görebilmemizi sağlayacak bilinçte olmamızı destekler. Zaman içerisinde pratiklerimizle de bilgeliğin üç unsuru yaşamımıza nüfuz etmeye başlar. 

• Her şey gelip geçididir.

• Hiçbir şeyin maddesi yoktur

• Yaşamda acı, ıstırap, keder vardır.

Özetle bize “Değişmeyen tek şey değişimin kendisidir” bakış açısını aşılar. 

Şefkatli Mindfulness pratiklerimizle her şeyin olması gerektiği gibi olmasına izin verme, alan açma kasımızı geliştirme fırsatı yakalar, bu vesile ile yaşamı kalpten, koşulsuz kucaklayan kasemizi büyütme imkanına erişiriz.

Aslında öğrenmeye niyet ettiğimiz: Baba – oğul arasında geçen diyalogda çok güzel anlatılır.

Baba ile oğlu Mindfulness – Farkındalık hakkında konuşurken, oğul sorar:

Oğul: “Baba, bu öğretide en önemli şey nedir?

Baba: Hiçbir şeye “ben” ve “benim” diye tutunmamak 

Yaşadığımız deneyimler, deneyimlere dair hislerimiz, duyumlarımız veya düşüncelerimiz artık bizim için Hoş – Nötr – Nahoş ötesinde bir tolerans alanında deneyimlenir hale gelir ki bu da acı dediğimiz gerçekle / hakikat ile tüm benliğimizle yaşama iznini kendimize sunmamızı sağlar. 

Acı, yaşamın özünde vardır. Yaşam, sınırlı olması sebebi ile acıyı yaratır. Farkındalık felsefesi, acı ve çeşitleri ile kurduğumuz ilişkiyi tanımlar… Yaşam yolculuğundan geçerken kimimiz sıradan acılar, kimimiz değişimlerin yarattığı acılar, kimimiz de birleşimlerden doğan acılar içinden geçeriz.

Farkındalık felsefesi; acıyı görmeyi, acının kaynağını anlamayı, acıyı gidermeyi ve acının yeniden oluşumunu engelleyebilmek için izleyebileceğimiz yola ışık tutar. 

Farkındalık ve Şefkat el ele verdiğinde TOLERANS ALANImızın genişlemeye başladığını, sınırlarımızı fark edilme yetimizin gün be gün arttığını gözlemleriz… Bu da bize çok önemli bir destek sunar ki limitleri aşırı zorlamanın getirdiği stresten kendimizi korumayı öğretir.

TOLERANS PENCERESİ

Tolerans penceresi Dr. Daniel Siegel tarafından geliştirilmiş bir modeldir. Yani kişinin sinir sisteminin etkin bir şekilde işlev görerek bilgiyi alıp işleyebilecek durumda olduğu alanı tanımlamak için geliştirilmiştir. 

Tolerans penceresinde olduğumuzda yani optimal uyarılmış halde iken alıcı, açık, bilgiyi işleyen bir durumda etkin ve rahat hissederiz. 

o Eğer fazla uyarılmış olursak duyguları güçlü bir şekilde hisseder; öfkeli, endişeli ya da güvensiz hissedebiliriz, odaklanamayız ve yoğun düşünceler gelebilir.

o Az uyarıldığımızda ise uyuşuk, hissiz, uykulu, enerji seviyesi düşük, kendimizi kapanmış ya da bulunduğumuz ortamdan / yaşamdan kopuk hissedebiliriz

Şefkatli Mindfulness yukarıda da bahsettiğim gibi bize bahçıvanlığı öğretir. Olumlu, hayata pozitif bakan, yanılsama ve varsayımlardan ari düşünce tohumlarımızı büyütmeyi, olumsuz, karanlık, ikilik dünyasına davetiye çıkaran, arzu, şehvet, aç gözlülük, nefret illüzyonlarına kapılmamıza vesile olan zehirli düşünce tohumlarımızı da ayıklamayı, dönüştürmeyi öğretir. 

Olanı, yani yaşamın içinde yaşamla beraber olan her şeyi sevgi, merhamet, beraber oluş gözü ile görebilmeyi ve bütünleşmeyi, bütünün içinde erimeyi, bütünle karışmayı deneme fırsatımız olduğunu hatırlatır.  

Mindfulness Şefkat Programı zihin – beden bağını yeniden kurmayı, kendinle tekrar bağlantıya geçmenin yollarını bilgelik, şefkat ve beden farkındalığı geliştirme pratikleri ile destekler.

Bilgelikle farkındalık kasımızı geliştirirken bize ıstıraptan kurtulma ve şefkatle özgürleşebilme kapısını aralar. Özgürlük kapısının anahtarı da zihin – beden bağını yeniden şefkatle kurabilmektir.

Kalbimle,

Hande Mistili